خوزستان همچون بیشتر مناطق غربی ایران اولین ایستگاه بادهای غربی در ورود به سرزمین ایران است. جبهه های آب و هوایی با گذار از این سرزمین در صورت داشتن شرایط مساعد باعث ریزش باران ودر ارتفاعات برف می شوند. اما بادهای بدون ابر و بدون رطوبت کافی تنها به گذار از این خطه بسنده می کنند، اما خطی از گرد و غبار از خود بجا می گزارند.هر اندازه سرزمینهایی که در مسیر باد هستند از لحاظ پوشش گیاهی تنک تر واز نظر آب و هوایی خشک تر باشند خطر توفانهای گرد و غبار بیشتر می شود. تخریب پوشش گیاهی و کم آبی و عدم رطبت کافی در خاک در افزایش گرد وغبار تاثیر بسزایی دارند. در سالهای دور دهه نود میلادی برابربا دهه هفتاد خورشیدی آتش زدن چاههای نفت کویت به دستور صدام حسین باعث تیره شدن هوای اهواز در نیمه روز شد. هوای آلوده به ذرات ریز نفتی تا دامنه های زاگرس و حتی ارتفاعات کهگیلویه پیش رفت و بارانی سیاه رنگ از خود بجا گذاشت.
عکس های زیر شدت آلودگی را در شهر اواز در روزهای اخیر نشان می دهد.
